SRI SRIMAD A.C. BHAKTIVEDANTA Swami Prabhupada werd in 1896 geboren in Calcutta, India. Hij ontmoette zijn spiritueel leraar, Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati Gosvami Thakura, voor het eerst in Calcutta in 1922. Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati, een vooraanstaand godsdienstgeleerde en de oprichter van vierenzestig Gaudiya Matha’s (vedische instituten), waardeerde deze goed opgeleide jonge man en overtuigde hem zijn leven te wijden aan het onderwijzen van vedische kennis. Srila Prabhupada werd zijn volgeling en elf jaar later, in Allahabad, werd hij officieel ingewijd als zijn leerling.
Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura verzocht Srila Prabhupada bij hun eerste ontmoeting in 1922 om de vedische kennis in de Engelse taal te verspreiden. In de jaren daarna schreef Srila Prabhupada een commentaar op de Bhagavad-Gita en hielp hij de Gaudiya Matha. In 1944 begon hij het tweemaandelijkse Engelstalige tijdschrift Back to Godhead uit te geven. Srila Prabhupada deed al het werk alleen: hij voerde de redactie, typte de manuscripten, controleerde de proefdrukken en verspreidde zelfs persoonlijk de afzonderlijke nummers.
In 1950 trok Srila Prabhupada zich terug uit het gezinsleven en betrad de vanaprastha-orde om zich meer te wijden aan studie en aan het schrijven van boeken. Hij reisde af naar de heilige plaats Vrndavana en leefde daar zeer bescheiden in de historische Radha-Damodara-tempel. Daar hield hij zich een aantal jaren bezig met diepgaande studie en met schrijven. In 1959 aanvaardde hij de onthechte levensorde (sannyasa). In de Radha-Damodara-tempel begon Srila Prabhupada aan zijn meesterwerk: een meerdelige vertaling met commentaar van het 18.000 verzen tellende Srimad-Bhagavatam (Bhagavata Purana). Hij schreef er ook Easy Journey to Other Planets.
Na de publicatie van drie delen van het Srimad-Bhagavatam, reisde Srila Prabhupada in 1965 naar de Verenigde Staten van Amerika om de opdracht van zijn spiritueel leraar te vervullen. In de jaren die volgden vertaalde hij meer dan vijftig delen van de filosofische en religieuze Indiase klassieke werken en voorzag ze van gezaghebbend commentaar. Hij schreef ook verschillende samenvattende studies.
Toen Srila Prabhupada met een vrachtschip in New York aankwam, had hij nauwelijks geld. Pas na een jaar van grote moeilijkheden, slaagde hij er in juli 1966 in de Internationale Gemeenschap voor Krishna-bewustzijn (ISKCON) op te richten. Tot zijn heengaan op 14 november 1977 leidde hij de beweging en zag hij haar uitgroeien tot een wereldwijd verbond van meer dan honderd asrama’s, scholen, tempels, instellingen en landbouwgemeenschappen. In 1972 introduceerde Srila Prabhupada in het westen het vedische model van basis- en voortgezet onderwijs met de oprichting van de gurukula (school van de guru) in Dallas, Texas. Onder zijn leiding stichtten zijn leerlingen meer van dergelijke scholen in de Verenigde Staten de rest van de wereld.
Srila Prabhupada nam ook het initiatief voor de bouw van verschillende grote internationale culturele centra in India, maar de belangrijkste bijdrage van Srila Prabhupada zijn zijn boeken. Ze worden door de academische wereld hoog aangeschreven om hun gezag, diepgang en helderheid en in veel hogere onderwijsinstellingen worden ze als studieboeken gebruikt. Zijn werken zijn in meer dan vijftig talen verschenen.
Ondanks zijn gevorderde leeftijd reisde Srila Prabhupada in slechts twaalf jaar tijd veertien maal de wereld rond voor lezingtournees die hem naar zes continenten brachten. En ondanks zijn zeer drukbezette schema ging Srila Prabhupada onverminderd door met schrijven. Zijn werken vormen een ware bibliotheek van vedische filosofie, religie, literatuur en cultuur.